มาตรา 708    สัญญาจำนองนั้นต้องมีจำนวนเงินระบุไว้เป็นเรือนเงินไทยเป็นจำนวนแน่ตรงตัวหรือจำนวนขั้นสูงสุดที่ได้เอาทรัพย์สินจำนองนั้นเป็นตราไว้เป็นประกัน

การจำนองนั้นต้องระบุจำนวนเงินเป็นตัวเลขที่แน่นอนว่าต้องการนำทรัพย์ที่จำนองมาเป็นประกันหนี้ยอดเงินเท่าใด เจ้าหน้าที่ที่ดินคงไม่แนะนำว่าไม่ต้องระบุจำนวนเงินเพราะฝ่าฝืนต่อกฎหมายครับ

มาตรา 702    อันว่าจำนองนั้น คือสัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่งเรียกว่าผู้จำนองเอาทรัพย์สินตราไว้แก่บุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่าผู้รับจำนองเป็นประกันการชำระหนี้ โดยไม่ส่งมอบทรัพย์สินนั้นให้แก่ผู้รับจำนอง
 การจำนองเป็นการนำเอาทรัพย์สินไปจดแจ้งทางทะเบียนว่าเป็นประกันโดยไม่ต้องนำตัวทรัพย์ส่งมอบให้กับผู้รับจำนอง

มาตรา    744 อันจำนองย่อมระงับสิ้นไป
(1) เมื่อหนี้ที่ประกันระงับสิ้นไปด้วยเหตุประการอื่นใดมิใช่เหตุอายุความ
(2) เมื่อปลดจำนองให้แก่ผู้จำนองด้วยหนังสือเป็นสำคัญ
(3) เมื่อผู้จำนองหลุดพ้น
(4) เมื่อถอนจำนอง
(5) เมื่อขายทอดตลาดทรัพย์สินซึ่งจำนองตามคำสั่งศาล อันเนื่องมาแต่การบังคับจำนองหรือถอนจำนอง
(6) เมื่อเอาทรัพย์สินซึ่งจำนองนั้นหลุด

 มาตรา 745    ผู้รับจำนองจะบังคับจำนองแม้เมื่อหนี้ที่ประกันนั้นขาดอายุความแล้วก็ได้ แต่จะบังคับเอาดอกเบี้ยที่ค้างชำระในการจำนองเกินกว่าห้าปีไม่ได้

การจดจำนองมีอายุความกี่ปีนั้น ตอบได้ว่า ตราบใดที่หนี้จำนองไม่ระงับ ก็ไม่มี      อายุความ ดังนั้น ขอให้พิจารณามาตรา 744 ข้างต้นครับ

สัญญาจำนองเป็นสัญญาอุปกรณ์ ซึ่งการจำนองเป็นการประกันหนี้ การคิดดอกเบี้ยต้องดูสัญญาประธานครับ ถ้าไม่มีสัญญาประธาน ต้องอ่านเนื้อความสัญญาจำนองส่วนใหญ่ก็ระบุว่าเป็นสัญญากู้ยืมเงิน ซึ่งจะคิดดอกเบี้ยได้ไมเกิน ร้อยละ 15 ต่อปี ส่วนกรณีที่ทำสัญญากู้ยืมกับสถาบันการเงินซึ่งกฎหมายยกเว้นให้อาจเรียกดอกเบี้ยได้เกินกว่าร้อยละ 15 ต่อปีได้

ในกรณีที่ไม่ได้ระบุอัตราดอกเบี้ยกันไว้ในสัญญากฎหมายให้เรียกได้ร้อยละ 7.5 ต่อปี

เมื่อมีการฟ้องร้องบังคับจำนอง เจ้าหนี้ผู้รับจำนองจะบอกเลิกสัญญาแล้วแจ้งให้ผู้จำนองมาไถ่ถอนจำนองตามที่กำหนดเวลาให้ไว้ในคำบอกกล่าว ดังนั้นเมื่อไม่ไถ่ถอนจำนองก็ต้องนำทรัพย์ออกขายทอดตลาดนำเงินมาชำระหนี้ จะขอผ่อนคงไม่ได้ เว้นแต่เจ้าหนี้จะยินยอมครับ