แดงตกลงให้ขาวเช่าบ้านหลังหนึ่งมีกำหนดเวลา 10 ปี สัญญาเช่าได้ทำเป็นหนังสืออย่างเดียว และมีข้อตกลงให้ชำระค่าเช่าทุก ๆ วันเสิ้นเดือน นอกจากนี้ในสัญญาเช่ายังระบุว่า "ผู้ให้เช่าอนุญาตให้ผู้เช่าเอาบ้านไปให้เช่าช่วงได้" ขาวเช่าบ้านมาได้เพียง 6 เดือน แดง ผู้เป็นเจ้าของบ้านเช่าหลังนี้ได้ขายบ้านหลังนี้ให้กับเขียวซึ่งการซื้อขายทำโดยชอบด้วยกฏหมาย ขาวเช่าบ้านหลังนี้จนครบ 3 ปี แล้วเขียวก็ยังไปเก็บค่าเช่ากับขาวเรื่อย ๆ จนขาวเช่าบ้านมาได้ถึง 6 ปี ขาวได้นำบ้านหลังนี้ไปให้ส้มเช่าช่วง เขียวทราบข่าว เขียวจึงบอกเลิกสัญญาเช่ากับขาวทันทีโดยบอกเลิกในวันที่ขาวมาชำระค่าเช่า ซึ่งตรงกับวันที่ 31 กรกฏาคม 2546 และให้ขาวออกจากบ้านไปภายในวันที่ 10 สิงหาคม 2546 โดยอ้างว่าไม่ได้อนุญาตให้ขาวเอาบ้านไปให้เช่าช่วง

วิเคราะห์

1 สัญญาเช่าไม่ได้จดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ จึงสามารถใช้ฟ้องร้องได้ 3 ปี

2 การเช่ากรณีนี้ ล่วงเลยระยะเวลา 3 ปี แรกมา จนถึงหกปี ถือว่าเป็นการเช่าโดยไม่มีกำหนดเวลา

3 ผู้ที่มาซื้อบ้านต่อ ต้องรับเอาทั้งสิทธิ และหน้าที่ ของผู้ให้เช่าในสัญญาเช่าด้วย

4 การเช่าช่วงสามารถทำได้ เนื่องจากเป็นการเช่าโดยไม่มีกำหนดเวลา จึงนำเอาสัญญาเดิมมาใช้ต่อ จนกว่าจะมีการระบุใหม่

เจ้าของบ้านคนใหม่จะบอกเลิกสัญญาโดยสาเหตุที่ผู้เช่าเอาบ้านไปให้คนอื่นเช่าช่วงต่อไม่ได้

ประเด็นที่ต้องการถามคือ ขณะนี้ ถือว่าเกิดสัญญาเช่าไม่มีกำหนดเวลา ผู้ให้เช่าจะสามารถฟ้องให้ผู้เช่าออกจากบ้านพิพาทได้หรือไม่ เช่น บอกให้ออกจากบ้าน แต่ผู้เช่าไม่ยอมออกจากบ้าน จึงฟ้องเพราะเป็นการอยู่โดยละเมิด เนื่องจากสัญญาเช่าฟ้องบังคับได้สามปีแรก