มาตรา 277 ผู้ใดกระทำชำเราเด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปีซึ่งมิใช่ภริยาหรือสามีของตน โดยเด็กนั้นจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สี่ปีถึงยี่สิบปี และปรับตั้งแต่แปดพันบาทถึงสี่หมื่นบาท

กรณีที่เด็กหญิงอายุไม่เกิน 15 ปี ไม่ว่าเด็กหญิงจะยอมหรือไม่ยอมมีความผิดหมด

กรณีตามคำถามถ้าบุตรสาวหนีตามเขาไปและมีอายุ 17 ปี แสดงว่าบุตรสาวยินยอม ดังนั้นการชำเราก็ไม่มีความผิดเพราะเขายินยอมแล้ว

มาตรา 319 ผู้ใดพรากผู้เยาว์อายุกว่าสิบห้าปี แต่ยังไม่เกินสิบแปดปีไป เสียจากบิดามารดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแล เพื่อหากำไรหรือเพื่อการอนาจาร โดยผู้เยาว์นั้นเต็มใจไปด้วย ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สองปีถึงสิบปี และ ปรับตั้งแต่สี่พันบาทถึงสองหมื่นบาท

แต่บุตรสาวหนีไปโดยความยินยอมของบุตรสาวซึ่งผู้ปกครองไม่ยินยอมย่อมมีความผิดฐานพรากผู้เยาว์ครับถ้าข้อเท็จจริงปรากฎว่าการพรากนั้นได้มีเพศสัมพันธ์กันด้วยจึงเป็นการพรากผู้เยาว์ไปเพื่อการอนาจารครับแม้ผู้เยาว์นั้นจะยินยอมก็มีความผิดครับ

สำหรับค่าเสียหายนั้น เมื่อการกระทำนั้นเป็นความผิดอาญาและผู้ปกครองเป็นผู้เสียหายย่อมเรียกค่าเสียหายได้ แต่ศาลจะสั่งให้มากน้อยเพียงใดก็ต้องเป็นไปตามพฤติการณ์แห่งคดีครับ