การหย่า ต้องมีเหตุหย่าตามกฎหมายกำหนดไว้  และ การอ้างแยกกันอยู่เกินสามปี ต้องได้ความว่า การแยกกันอยู่เป็นไปโดยความสมัครใจ การที่คุณเป็นฝ่ายสมัครใจแยกไปอยู่ต่างหาก แม้เขาจะไม่ได้ทักท้วง แต่หากมีการฟ้องหย่ากันจริง ฝ่ายหญิงอาจให้การว่า ไม่สมัครใจแยกันอยู่ และคุณได้ทิ้งร้างเขาไปเอง และยังมีหญิงอื่นของเป็นเหตุให้ฝ่ายหญิงมีสิทธิฟ้องเรียกค่าทดแทนได้อีกด้วย ดังนี้ ผลของคดีอาจไม่เป็นไปตามที่คุณคิดหรือศาลไม่อนุญาตให้คุณหย่ากันได้

แต่สำหรับฝ่ายหญิงฟ้องหย่าได้เพราะมีเหตุตามกฎหมายแล้ว

ปพพ. มาตรา ๑๕๑๖
เหตุฟ้องหย่า มีดังต่อไปนี้
(๑)* สามีหรือภริยา อุปการะเลี้ยงดู หรือ ยกย่อง ผู้อื่น ฉันภริยาหรือสามี เป็นชู้ หรือ มีชู้ หรือ ร่วมประเวณีกับ ผู้อื่น เป็นอาจิณ อีกฝ่ายหนึ่ง ฟ้องหย่าได้
(๒) สามีหรือภริยา ประพฤติชั่ว ไม่ว่าความประพฤติชั่วนั้น จะเป็นความผิดอาญา หรือไม่ ถ้า เป็นเหตุให้ อีกฝ่ายหนึ่ง
(ก) ได้รับ ความอับอายขายหน้า อย่างร้ายแรง
(ข) ได้รับ ความดูถูกเกลียดชัง เพราะเหตุที่ คงเป็น สามีหรือภริยา ของฝ่ายที่ประพฤติชั่ว อยู่ต่อไป หรือ
(ค) ได้รับ ความเสียหาย หรือ เดือนร้อนเกินควร ในเมื่อเอา สภาพ ฐานะ และ ความเป็นอยู่ร่วมกัน ฉันสามีภริยา มาคำนึงประกอบ
อีกฝ่ายหนึ่งนั้น ฟ้องหย่าได้
(๓) สามีหรือภริยา ทำร้าย หรือ ทรมาน ร่างกายหรือจิตใจ หรือหมิ่นประมาท หรือ เหยียดหยาม อีกฝ่ายหนึ่ง หรือ บุพการี ของอีกฝ่ายหนึ่ง ทั้งนี้ ถ้า เป็นการร้ายแรง อีกฝ่ายหนึ่งนั้น ฟ้องหย่าได้
(๔) สามีหรือภริยา จงใจละทิ้งร้าง อีกฝ่ายหนึ่งไป เกิน หนึ่งปี อีกฝ่ายหนึ่งนั้น ฟ้องหย่าได้
(๔/๑) สามีหรือภริยา ต้องคำพิพากษา ถึงที่สุด ให้จำคุก และ ได้ถูกจำคุกเกิน หนึ่งปี ในความผิด ที่อีกฝ่ายหนึ่ง มิได้มีส่วน ก่อให้เกิด การกระทำความผิด หรือ ยินยอม หรือ รู้เห็นเป็นใจ ในการกระทำความผิดนั้นด้วย และ การเป็นสามีภริยากันต่อไป จะเป็นเหตุให้ อีกฝ่ายหนึ่ง ได้รับความเสียหาย หรือ เดือดร้อนเกินควร อีกฝ่ายหนึ่งนั้น ฟ้องหย่าได้
(๔/๒) สามีและภริยา สมัครใจแยกกันอยู่ เพราะเหตุที่ ไม่อาจอยู่ร่วมกัน ฉันสามีภริยา ได้โดยปกติสุข ตลอดมาเกิน สามปี หรือ แยกกันอยู่ตามคำสั่งของศาลเป็นเวลาเกิน สามปี ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ฟ้องหย่าได้
(๕) สามีหรือภริยา ถูกศาลสั่งให้เป็น คนสาบสูญหรือ ไปจาก ภูมิลำเนาหรือ ถิ่นที่อยู่ เป็นเวลาเกิน สามปี โดยไม่มีใครทราบแน่ว่า เป็นตายร้ายดีอย่างไร อีกฝ่ายหนึ่ง ฟ้องหย่าได้
(๖) สามีหรือภริยา ไม่ให้ ความช่วยเหลืออุปการะเลี้ยงดูอีกฝ่ายหนึ่ง ตามสมควร หรือ ทำการเป็นปฏิปักษ์ ต่อการที่เป็น สามีหรือภริยากัน อย่างร้ายแรง ทั้งนี้ ถ้า การกระทำนั้น ถึงขนาดที่ อีกฝ่ายหนึ่ง เดือดร้อนเกินควร ในเมื่อเอา สภาพ ฐานะ และ ความเป็นอยู่ร่วมกัน ฉันสามีภริยา มาคำนึงประกอบ อีกฝ่ายหนึ่งนั้น ฟ้องหย่าได้
(๗) สามีหรือภริยา วิกลจริต ตลอดมาเกิน สามปี และ ความวิกลจริตนั้น มีลักษณะ ยากจะหายได้ กับทั้ง ความวิกลจริต ถึงขนาดที่จะ ทนอยู่ร่วมกัน ฉันสามีภริยา ต่อไปไม่ได้ อีกฝ่ายหนึ่ง ฟ้องหย่าได้
(๘) สามีหรือภริยา ผิดทัณฑ์บน ที่ทำให้ไว้ เป็นหนังสือในเรื่อง ความประพฤติ อีกฝ่ายหนึ่ง ฟ้องหย่าได้
(๙) สามีหรือภริยา เป็นโรคติดต่อ อย่างร้ายแรง อันอาจเป็นภัย แก่อีกฝ่ายหนึ่ง และ โรคมีลักษณะ เรื้อรัง ไม่มีทางที่จะหายได้ อีกฝ่ายหนึ่งนั้น ฟ้องหย่าได้
(๑๐) สามีหรือภริยา มีสภาพแห่งกาย ทำให้ สามีหรือภริยานั้น ไม่อาจร่วมประเวณีได้ตลอดกาล อีกฝ่ายหนึ่ง ฟ้องหย่าได้

ปพพ. มาตรา ๑๕๒๓
*เมื่อ ศาลพิพากษาให้หย่ากัน เพราะเหตุ ตาม มาตรา ๑๕๑๖ (๑) ภริยาหรือสามี มีสิทธิได้รับ ค่าทดแทน จากสามีหรือภริยา และ จากผู้ซึ่ง ได้รับการอุปการะเลี้ยงดู หรือ ยกย่อง หรือ ผู้ซึ่งเป็น เหตุแห่งการหย่านั้น
สามี จะเรียก ค่าทดแทน จากผู้ล่วงเกินภริยา ไปในทางชู้สาว ก็ได้ และ ภริยา จะเรียก ค่าทดแทน จากหญิงอื่น ที่แสดงตน โดยเปิดเผย เพื่อแสดงว่า ตนมีความสัมพันธ์กับสามี ในทำนองชู้สาว ก็ได้
ถ้า สามีหรือภริยา ยินยอม หรือ รู้เห็นเป็นใจ ให้อีกฝ่ายหนึ่ง กระทำการ ตาม มาตรา ๑๕๑๖(๑)หรือ ให้ผู้อื่น กระทำการ ตามวรรคสอง สามีหรือภริยานั้น จะเรียกค่าทดแทน ไม่ได้