เมื่อโจทก์ฟ้อง แล้วจำเลยปฏิเสธ ศาลจะชี้สองสถาน เพื่อให้การพิจารณาพิพากษาคดีเป็นไปด้วยความสะดวก โดยศาลจะกำหนดประเด็นข้อพิพาท,กำหนดหน้าที่นำสืบ,กำหนดให้คู่ความฝ่ายใดนำสืบก่อนหลัง, กำหนดวันสืบพยาน

ในคดีแพ่ง ทนายความสามารถทำหน้าที่แทนตัวความได้ทุกเรื่อง ยกเว้นเบิกความเป็นพยานในประเด็นสาระสำคัญ เพราะ ทนายความไม่รู้เห็นเหตุการณ์ในเชิงลึก แต่กฎหมายไม่ได้ห้ามทนายความรับมอบอำนาจเบิกความแทนตัวโจทก์ได้หากเห็นว่าไม่เสียเปรียบในทางคดี ดังนั้น ทนายความของคุณแนะนำถูกต้องแล้ว

เป็นวันที่ศาลจะกำหนดว่าประเด็นที่พิพาทกันมีอะไรบ้าง เป็นการสรุปข้อโต้เถียงกัน เช่นเรียกค่าสินค้า ต่อสู้ว่าไม่ได้ซื้อ ประเด็นคือมีการซื้อขายหรือไม่ หรือต่อสู้ว่าซื้อจริงแต่จ่ายแล้ว ประเด็นคือ ชำระค่าสินค้าหรือไม่ ผู้ที่จะต้องสืบคือผู้ที่อ้าง เช่นกรณีแรกคนขายต้องสืบ กรณีหลังคนซื้อต้องสืบ เป็นการทำให้การดำเนินกระบวนพิจารณากระชับ เป็นไปโดยรวดเร็ว ไม่ฟุ่มเฟือย
 

คดีที่จะมีการชี้สองสถาน คือ คดีที่คู่ความจะต้องมาศาลครบทุกฝ่าย และคดีไม่สามารถที่จะตกลงกันได้ และคู่วามประสงค์จะสืบพยานกันต่อไป ศาลจึงต้องนัดชี้สองสถาน คือ เพื่อสอบถามคู่ความเพื่อการกำหนดประเด็นข้อพิพาทและัหน้าที่ในการนำสืบ ว่าจะรับกันประเด็นไหนได้บ้าง ประเด็นไหนรับกันแล้วก็ไม่ต้องสืบ ประเด็นไหนที่ไม่รับกันก็เป็นประเด็นข้อพิพาท ซึ่งจะต้องสืบพยานกันต่อไป จะสืบกันกี่ปาก จะใช้เวลาเท่าไหร่กี่นัดกี่วัน ซึ่งอาจจะกระทำในวันนัดที่คู่ความมาพร้อมกัน(นัดพร้อม)หรือกำหนดวันนัดชี้ฯ ต่างหากก็ได้ ถ้าเป็นคดีใหญ่ ซับซ้อนมีปัญหามาก ศาลจะกำหนดวันนัดชี้ฯ ต่างหาก เพื่อให้คู่ความไปเตรียมและศึกษาประเด็นของตนเอง ว่า จะรับได้ในประเด็นใดรับประเด็นใด จะสืบใครบ้าง เอกสารพร้อมหรือไม่ จะขอหมายเรียกอะไรบ้าง และจะใช้เวลาสืบกี่นัด เมื่อทำเสร็จแล้ว ศาลก็จะไปให้ลงวันนัดที่ศูนย์นัดความ (นัดต่อเนื่อง)
 

แล้วทำไมจึงเรียกการกำหนดประเด็นพิพาทว่า ชี้สองสถาน

มันมีสถานหรือครับ ถ้ามี สถานที่ 1 คืออะไร สถานที่ 2 คืออะไร

หรือว่ามันไช่แบบนี้ ถ้าไม่ใช่ แล้วไอ้คำว่า สถาน นี่ มันคืออะไร

ถ้ามันคือประเด็นข้อพิพาท ทำไมเรียกมันว่า สถาน

แล้ว ชี้ ไปยังไง ที่ใหน จึงจะเรียกว่า ชี้สองสถาน

คำนี้เราเอามาจากใหน ความหมายมันที่แท้จริงคืออะไร

ทำไมจึงมาใช้คำนี้ กับความหมายว่า กำหนดประเด็นพิพาท