ภาพจากซ้ายไปขวา ทนายความลีนนท์ พงษ์ศิริสุวรรณ, ทนายความภคพล มหิทธาอภิญญา, ทนายความเอกชัย อาชาโชติธรรม, ทนายความอภิวัฒน์ สุวรรณ

-ปรึกษากฎหมาย ทนายความลีนนท์ พงษ์ศิริสุวรรณ โทร.085-9604258

-ติดต่อทางอีเมล  : leenont0859604258@yahoo.co.th

-ปรึกษากฎหมายผ่านทางไลน์ ไอดีไลน์  (5) ID line  :

         (1) leenont หรือ (2) @leenont หรือ (3)  peesirilaw  หรือ (4) @peesirilaw   (5)   @leenont1

-Line Official Account : เพิ่มเพื่อนด้วย  QR CODE

ถอนคืนการให้-ประพฤติเนรคุณ   หมิ่นประมาทผู้ให้อย่างร้ายแรง 

ผู้ให้โดยเสน่หาเจ็บป่วยไปขอความช่วยเหลือจากผู้รับให้(จำเลย) แต่ผู้รับให้(จำเลย)ไม่พอใจพร้อมพูดว่า บักหมามึงแก่แล้ว พูดจากลับไปกลับมาเหมือนเด็กเล่นขายของ มึงไม่มีศีลธรรม มึงไปตายที่ไหนก็ไป ถือได้ว่าเป็นการหมิ่นประมาทผู้ให้อย่างร้ายแรง จึงมีเหตุผู้รับการให้ประพฤติเนรคุณที่ผู้ให้ถอนคืนการให้ได้ เพราะกฎหมายกำหนดว่าผู้รับได้ทำให้ผู้ให้เสียชื่อเสียง หรือหมิ่นประมาทผู้ให้อย่างร้าย แรงผู้ให้จะเรียกถอนคืนการให้เพราะเหตุผู้รับประพฤติเนรคุณได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 980/2550 

โจทก์เจ็บป่วยไปขอความช่วยเหลือจากจำเลย จำเลยไม่พอใจพร้อมพูดว่า บักหมามึงแก่แล้ว พูดจากลับไปกลับมาเหมือนเด็กเล่นขายของ มึงไม่มีศีลธรรม มึงไปตายที่ไหนก็ไป ถือได้ว่าเป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรง จึงมีเหตุจำเลยประพฤติเนรคุณที่โจทก์ถอนคืนการให้ได้ตาม ป.พ.พ. มาตรา 531 (2)

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของผู้ครอบครองที่ดิน ส.ค.1 เลขที่ 45 หมู่ที่ 3 ตำบลอีง่อง อำเภอจตุรพักตรพิมาน จังหวัดร้อยเอ็ดโดยซื้อมาจากนายสม เมื่อปี 2478 ปัจจุบันคือที่ดินโฉนดเลขที่ 35172 ตำบลดู่น้อย อำเภอจตุรพักตรพิมาน จังหวัดร้อยเอ็ด เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2521 โจทก์ได้ยกที่ดินแปลงดังกล่าวให้แก่จำเลยซึ่งเป็นหลานสาวโดยเสน่หา โดยให้นำไปออกหนังสือรับรองการทำประโยชน์ ต่อมากลางเดือนกันยายน 2541 จำเลยประพฤติเนรคุณโจทก์ขณะโจทก์เจ็บป่วยและไปขอความช่วยเหลือจากจำเลยด้วยการหมิ่นประมาทอย่างร้ายแรงว่า “บักหมา มึงแก่แล้ว พูดจากลับไปกลับมาเหมือนเด็กเล่นขายของ มึงไม่มีศิลธรรม มึงไปตายที่ไหนก็ไป” จำเลยได้พูดด่าโจทก์อีกหลายครั้งล้วนแต่ใช้คำว่าโจทก์เป็นหมาและไล่โจทก์ออกจากบ้านไม่ยอมเลี้ยงดูโจทก์สาเหตุเพราะโจทก์เจ็บป่วยไปขอความช่วยเหลือจากจำเลย การกระทำของจำเลยเป็นการไม่เคารพโจทก์ ขอให้เพิกถอนการให้ที่ดินโฉนดเลขที่ 35172 ตำบลดู่น้อยอำเภอจตุรพักตรพิมาน จังหวัดร้อยเอ็ด ให้จำเลยจดทะเบียนโอนที่ดินดังกล่าวคืนให้แก่โจทก์ หากจำเลยไม่ปฏิบัติให้ถือเอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนาของจำเลย

จำเลยให้การว่า โจทก์มิได้เป็นเจ้าของที่ดินพิพาท เดิมที่ดินพิพาทเป็นของนายสังข์และนางแก้ว วงเดือน ซึ่งเป็นบิดามารดาของโจทก์และเป็นตายายของจำเลย จำเลยเคารพโจทก์ในฐานะเป็นญาติผู้ใหญ่ จำเลยไม่เคยด่าโจทก์ โจทก์ไม่ได้เจ็บป่วยและไม่เคยมาขอความช่วยเหลือจากจำเลย จำเลยไม่ได้ประพฤติเนรคุณโจทก์ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ค่าฤชาธรรมเนียมให้เป็นพับ

     โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 4 พิพากษากลับ ให้ถอนคืนการให้ที่ดินตามโฉนดเลขที่ 35172 ตำบลดู่น้อย อำเภอจตุรพักตรพิมาน จังหวัดร้อยเอ็ด โดยให้จำเลยจดทะเบียนโอนที่ดินพิพาทดังกล่าวคืนให้แก่โจทก์ หากจำเลยไม่ปฏิบัติตามให้ถือเอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนาของจำเลย ค่าฤชาธรรมเนียมทั้งสองศาลให้เป็นพับ

จำเลยฎีกา โดยผู้พิพากษาที่ได้นั่งพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นรับรองว่ามีเหตุสมควรที่จะฎีกาในข้อเท็จจริงได้

       ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ปัญหาประการต่อไปมีว่า มีเหตุเพิกถอนการให้หรือไม่ โจทก์เบิกความว่าเมื่อกลางเดือนกันยายน 2541 โจทก์เจ็บป่วยได้ไปขอความช่วยเหลือจากจำเลย แต่จำเลยไม่พอใจพร้อมพูดจาหมิ่นประมาทว่า บักหมามึงแก่แล้ว พูดจากลับไปกลับมาเหมือนเด็กเล่นขายของ มึงไม่มีศีลธรรม มึงไปตายที่ไหนก็ไปโดยโจทก์มีนางทองอินทร์  และนายสวาท  เป็นพยานคนกลางเบิกความสนับสนุน คำของจำเลยเพียงเบิกความปฏิเสธลอยๆ จึงไม่มีน้ำหนักหักล้างพยานโจทก์ พยานหลักฐานโจทก์จึงมีน้ำหนักเชื่อว่าจำลยได้กล่าวถ้อยคำดังกล่าวด่าว่าโจทก์อันถือได้ว่าเป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรง จึงมีเหตุจำเลยประพฤติเนรคุณที่โจทก์ถอนคืนการให้ได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 531 (2) แล้ว ฎีกาของจำเลยข้อนี้ฟังไม่ขึ้นเช่นกัน”
                 พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นฎีกาให้เป็นพับ.

          ( สมศักดิ์ จันทรา - ชาลี ทัพภวิมล - พรเพชร วิชิตชลชัย )

มาตรา 531 อันผู้ให้จะเรียกถอนคืนการให้เพราะเหตุผู้รับประพฤติเนรคุณนั้น ท่านว่าอาจจะเรียกได้แต่เพียงในกรณีดั่งจะกล่าวต่อไปนี้
(1) ถ้าผู้รับได้ประทุษร้ายต่อผู้ให้เป็นความผิดฐานอาญาอย่างร้ายแรง ตามประมวลกฎหมายลักษณะอาญา หรือ
(2) ถ้าผู้รับได้ทำให้ผู้ให้เสียชื่อเสียง หรือหมิ่นประมาทผู้ให้อย่างร้าย แรง หรือ
(3) ถ้าผู้รับได้บอกปัดไม่ยอมให้สิ่งของจำเป็นเลี้ยงชีวิตแก่ผู้ให้ในเวลา ที่ผู้ให้ยากไร้และผู้รับยังสามารถจะให้ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 980/2550  เหตุประพฤติเนรคุณที่จะถอนคืนการให้ได้ในกรณีหมิ่นประมาทผู้ให้อย่างร้ายแรง คดีนี้ จำเลยพูดว่า   "พูดจากลับไปกลับมาเหมือนเด็กเล่นขายของ มึงไม่มีศีลธรรม มึงไปตายที่ไหนก็ไป"  ถือว่า "ประพฤติเนรคุณ" แล้ว "ถอนคืนการให้" ได้

ปรึกษากฎหมาย  ปรึกษาทนายความ ลีนนท์  พงษ์ศิริสุวรรณ  โทร. 0859604258      สำนักงานพีศิริ ทนายความ