การหย่าโดยคำพิพากษาจะมีผลต่อเมื่อเวลาที่คำพิพากษาถึงที่สุด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 952/2531

ความว่า จำเลยฎีกา คดีมีทางชนะ โปรดอนุญาตให้ทุเลาการบังคับไว้ก่อน

หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 90 แผ่นที่ 2)

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนให้จำเลยไปจดทะเบียนหย่ากับโจทก์ ณ ที่ว่าการอำเภอเมืองสมุทรปราการ จังหวัดสมุทรปราการ ถ้าไม่ไปให้เอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนาของจำเลย ให้แบ่งทรัพย์สินสมรสตามที่ระบุไว้ในคำพิพากษาเท่า ๆ กันโดยให้ร่วมรับผิดชำระหนี้แก่นางเป้าฤทธิ์แปลก คนละครึ่ง ถ้าการแบ่งทรัพย์สินสมรสไม่อาจกระทำได้ดังกล่าวก็ให้ขายโดยประมูลราคากันระหว่างโจทก์จำเลยหรือขายทอดตลาด แล้วนำเงินที่ได้มาแบ่งคนละครึ่ง ฯลฯ

โจทก์และจำเลยต่างฎีกา เฉพาะจำเลยยื่นคำร้องดังกล่าว(อันดับ 79,85,84)

คำสั่ง

พิเคราะห์แล้ว การหย่าโดยคำพิพากษาจะมีผลต่อเมื่อเวลาที่คำพิพากษาถึงที่สุด ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ 5 ที่ได้ตรวจชำระใหม่ มาตรา 1531 และเมื่อหย่ากันแล้วจึงให้มีการแบ่งทรัพย์สินของสามีภรรยาได้ ตามมาตรา 1532 แต่ในเมื่อคดีนี้ยังไม่ถึงที่สุด จึงไม่มีเหตุที่จำเลยจะขอทุเลาการบังคับในระหว่างฎีกาให้ยกคำร้องค่าคำร้องเป็นพับ