ยินดีให้คำปรึกษากฎหมายแชทไลน์

บทนำ

คำพิพากษาศาลฎีกานี้มีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับคดีฟ้องหย่าระหว่างสามีภริยา โดยศาลวินิจฉัยว่าการที่คู่สมรสทั้งสองฝ่ายต่างแยกกันอยู่และมีคู่ครองใหม่ รวมเวลายาวนานถึง 25 ปี ถือเป็นการสมัครใจแยกกันอยู่เพราะไม่อาจอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยาได้โดยปกติสุขเกินสามปี ซึ่งเข้าข่ายเหตุหย่าตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1516 (4/2)

ข้อเท็จจริงของคดี

• โจทก์และจำเลยจดทะเบียนสมรสกันเมื่อปี 2508 มีบุตรด้วยกัน 3 คน

• ปี 2517 โจทก์แยกออกจากบ้านไปอยู่กินกับหญิงอื่นและมีบุตรด้วยกัน

• ปี 2519 จำเลยก็มีความสัมพันธ์กับชายอื่นและมีบุตร 1 คน

• ทั้งสองฝ่ายไม่ได้กลับมาอยู่ร่วมกันอีกเลย รวมเวลานับถึงวันฟ้องคดีมากกว่า 25 ปี

• โจทก์ฟ้องหย่าโดยอ้างเหตุว่า ทั้งสองสมัครใจแยกกันอยู่เกินสามปีตามมาตรา 1516 (4/2)

ประเด็นข้อกฎหมาย

• การที่ฝ่ายหนึ่งทิ้งร้างไปมีครอบครัวใหม่ และอีกฝ่ายก็มีคู่ครองใหม่เอง จะถือว่าเป็น “สมัครใจแยกกันอยู่” หรือไม่

• การใช้เหตุหย่าตาม ป.พ.พ. มาตรา 1516 (4/2) ว่าด้วยการสมัครใจแยกกันอยู่เพราะไม่อาจอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยาได้โดยปกติสุขตลอดมาเกินสามปี

คำวินิจฉัยของศาลฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า แม้โจทก์จะเป็นฝ่ายละทิ้งจำเลยไปก่อน แต่จำเลยก็มีความสัมพันธ์กับบุคคลอื่นและไม่ประสงค์จะกลับมาอยู่ร่วมกัน ขณะเดียวกันทั้งสองต่างอยู่แยกกันเป็นเวลายาวนานถึง 25 ปี ถือเป็นการสมัครใจแยกกันอยู่เพราะเหตุที่ไม่อาจอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยาได้โดยปกติสุขเกินสามปี อันเป็นเหตุหย่าตามกฎหมาย

ศาลจึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ ให้โจทก์และจำเลยหย่าขาดจากกัน

วิเคราะห์ทางกฎหมาย

1. การตีความ “สมัครใจแยกกันอยู่”

ศาลพิจารณาจากพฤติการณ์ที่ทั้งสองฝ่ายต่างมีคู่ครองใหม่และอยู่ห่างกันยาวนาน ไม่ได้แสดงเจตนาจะกลับไปใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน

2. การใช้มาตรา 1516 (4/2)

กฎหมายบัญญัติว่า หากสามีภริยาแยกกันอยู่โดยสมัครใจเกิน 3 ปี สามารถฟ้องหย่าได้ ในกรณีนี้มีการแยกกันอยู่เกิน 25 ปี ถือว่าครบองค์ประกอบตามกฎหมาย

3. หลักการคุ้มครองความมั่นคงในชีวิตสมรส

กฎหมายครอบครัวไทยมุ่งเน้นการอยู่ร่วมกันอย่างปกติสุข หากคู่สมรสไม่สามารถดำรงชีวิตเช่นนั้นได้ กฎหมายเปิดทางให้หย่าเพื่อยุติภาวะที่ไม่เป็นจริง

IRAC Analysis

Issue (ประเด็น):

คู่สมรสที่แยกกันอยู่เป็นเวลานาน และต่างฝ่ายต่างมีคู่ครองใหม่ จะถือว่าเป็นการ “สมัครใจแยกกันอยู่” อันเป็นเหตุหย่าตามมาตรา 1516 (4/2) หรือไม่

Rule (หลักกฎหมาย):

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1516 (4/2) กำหนดว่า หากสามีภริยาแยกกันอยู่เพราะเหตุไม่อาจอยู่ร่วมกันโดยปกติสุขและมีการแยกเกินสามปี ถือเป็นเหตุหย่าได้

Application (การประยุกต์ใช้):

แม้โจทก์จะเป็นฝ่ายละทิ้งไปก่อน แต่จำเลยก็มีความสัมพันธ์กับผู้อื่นและไม่ได้พยายามกลับมาอยู่ร่วมกัน พฤติการณ์ทั้งสองฝ่ายยืนยันว่าไม่ประสงค์จะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันอีก ทั้งยังมีระยะเวลาการแยกกันอยู่ถึง 25 ปี ซึ่งเกินเงื่อนไขทางกฎหมาย

Conclusion (ข้อสรุป):

การแยกกันอยู่ดังกล่าวถือเป็นการ “สมัครใจแยกกันอยู่เกินสามปี” ศาลจึงพิพากษาให้หย่าขาดจากกัน

สรุปข้อคิดทางกฎหมาย

• เหตุหย่าตามมาตรา 1516 (4/2) เน้นพฤติการณ์ของทั้งสองฝ่าย ไม่ใช่เพียงใครเป็นฝ่ายละทิ้งก่อน

• หากคู่สมรสต่างฝ่ายต่างไม่ประสงค์จะกลับมาอยู่ร่วมกัน และเวลาผ่านไปเกิน 3 ปี ศาลถือว่าเป็นเหตุหย่าที่สมบูรณ์

• แนววินิจฉัยนี้สะท้อนหลักการว่ากฎหมายให้ความสำคัญกับ “ความเป็นจริงของชีวิตสมรส” มากกว่าการกล่าวโทษฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

 

English Summary 

The Supreme Court Decision No. 2520/2006 concerns a divorce case. The Court ruled that when spouses had been living apart for over 25 years, both having new partners, it constituted “voluntary separation” under Section 1516 (4/2) of the Civil and Commercial Code. Therefore, the husband’s divorce claim was valid.

สรุปคำแปลภาษาอังกฤษ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2520/2549 เกี่ยวข้องกับคดีฟ้องหย่า ศาลวินิจฉัยว่าเมื่อคู่สมรสได้แยกกันอยู่นานกว่า 25 ปี และต่างฝ่ายต่างมีคู่ครองใหม่ ถือได้ว่าเป็น “การสมัครใจแยกกันอยู่” ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1516 (4/2) ดังนั้น คำฟ้องหย่าของโจทก์จึงชอบด้วยกฎหมาย

🔹 15 คำศัพท์กฎหมายที่น่าสนใจ

1. divorce – การหย่า

2. case – คดี

3. Court – ศาล

4. ruled – มีคำวินิจฉัย / พิพากษา

5. spouses – คู่สมรส

6. living apart – แยกกันอยู่

7. over 25 years – เกิน 25 ปี (ระยะเวลาทางกฎหมาย)

8. partners – คู่ครอง / ผู้ที่อยู่กินฉันสามีภริยา

9. constituted – ถือเป็น / ก่อให้เกิดผลทางกฎหมาย

10. voluntary – โดยสมัครใจ

11. separation – การแยกกันอยู่

12. under Section – ตามมาตรา (ของกฎหมาย)

13. Civil and Commercial Code – ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

14. claim – คำฟ้อง / สิทธิเรียกร้อง

15. valid – ชอบด้วยกฎหมาย / ใช้บังคับได้

คำศัพท์กฎหมายพร้อมความหมายภาษาอังกฤษ

1. divorce meaning – legal end of a marriage

2. case meaning – a legal dispute in court

3. Court meaning – place where legal cases are decided

4. ruled meaning – officially decided by a judge

5. spouses meaning – husband and wife in law

6. living apart meaning – not living together as a couple

7. over 25 years meaning – more than twenty-five years in time

8. partners meaning – people in a close relationship

9. constituted meaning – formed or considered as

10. voluntary meaning – done by free choice

11. separation meaning – living apart from one another

12. under Section meaning – according to a legal provision

13. Civil and Commercial Code meaning – main Thai law on family and contracts

14. claim meaning – a demand or request in law

 

15. valid meaning – legally acceptable or effective

ตัวอย่างการใช้ 15 คำศัพท์กฎหมายในประโยค

1. divorce – การหย่า

The couple decided to file for divorce after many years of conflict.

They had tried counseling, but nothing worked.

• Literal: คู่สามีภริยาตัดสินใจยื่นฟ้องหย่าหลังจากมีความขัดแย้งกันมาหลายปี

พวกเขาเคยลองการปรึกษาครอบครัวแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จ

• Natural: สามีภรรยาตัดสินใจหย่ากัน เพราะทะเลาะกันมาตลอดหลายปี

เคยไปหานักปรึกษาครอบครัวแล้วก็ไม่ช่วยอะไรเลย

2. case – คดี

This case was brought before the judge last month.

It had been delayed for several years.

• Literal: คดีนี้ถูกนำขึ้นสู่การพิจารณาของผู้พิพากษาเมื่อเดือนที่แล้ว

ก่อนหน้านั้นถูกเลื่อนมาหลายปี

• Natural: คดีนี้เพิ่งขึ้นศาลเมื่อเดือนก่อน

ก่อนหน้านี้เลื่อนมาหลายปีแล้ว

3. Court – ศาล

The Court listened carefully to both sides.

Each lawyer presented strong arguments.

• Literal: ศาลรับฟังทั้งสองฝ่ายอย่างตั้งใจ

ทนายแต่ละฝ่ายต่างยกเหตุผลที่หนักแน่นมานำเสนอ

• Natural: ศาลฟังสองฝ่ายอย่างละเอียด

ทนายแต่ละคนก็สู้คดีเต็มที่

4. ruled – มีคำวินิจฉัย / พิพากษา

The judge ruled that the contract was invalid.

This decision surprised many people in the courtroom.

• Literal: ผู้พิพากษามีคำวินิจฉัยว่าสัญญานั้นไม่ชอบด้วยกฎหมาย

คำวินิจฉัยนี้ทำให้หลายคนในห้องพิจารณาประหลาดใจ

• Natural: ศาลตัดสินว่าสัญญานี้เป็นโมฆะ

หลายคนในห้องถึงกับงงไปเลย

5. spouses – คู่สมรส

The law gives equal rights to both spouses.

This means each has the same power in family matters.

• Literal: กฎหมายให้สิทธิเท่าเทียมแก่คู่สมรสทั้งสองฝ่าย

ซึ่งหมายความว่าทั้งคู่มีอำนาจเท่ากันในเรื่องครอบครัว

• Natural: กฎหมายให้สิทธิเท่ากันทั้งผัวและเมีย

ตัดสินเรื่องครอบครัวต้องเสมอภาคกัน

6. living apart – แยกกันอยู่

The couple had been living apart for more than five years.

They rarely even spoke to each other.

• Literal: คู่สามีภริยาได้แยกกันอยู่นานกว่าห้าปีแล้ว

พวกเขาแทบไม่ได้พูดคุยกันเลย

• Natural: ผัวเมียคู่นี้อยู่แยกกันเกินห้าปี

แทบไม่คุยกันด้วยซ้ำ

7. over 25 years – เกิน 25 ปี

They had lived apart for over 25 years before filing for divorce.

Their children were already grown and had families of their own.

• Literal: พวกเขาแยกกันอยู่นานเกิน 25 ปีก่อนจะยื่นฟ้องหย่า

บุตรของพวกเขาก็โตหมดและมีครอบครัวของตัวเองแล้ว

• Natural: อยู่ห่างกันเกิน 25 ปีก่อนจะหย่า

ลูก ๆ โตหมดจนมีครอบครัวเองแล้ว

8. partners – คู่ครอง

Both of them had new partners during the separation.

They lived separate lives happily.

• Literal: ทั้งสองฝ่ายต่างก็มีคู่ครองใหม่ในช่วงที่แยกกันอยู่

พวกเขาต่างใช้ชีวิตแยกกันอย่างมีความสุข

• Natural: ทั้งคู่มีแฟนใหม่กันหมดตอนแยกกัน

ต่างคนต่างก็อยู่ของตัวเองสบายใจ

9. constituted – ถือเป็น / ก่อให้เกิดผลทางกฎหมาย

Their long separation constituted grounds for divorce.

The court relied on the Civil and Commercial Code.

• Literal: การแยกกันอยู่นานของพวกเขาถือเป็นเหตุหย่า

ศาลอ้างอิงตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

• Natural: การอยู่ห่างกันนาน ๆ นี่เองกลายเป็นเหตุหย่า

ศาลใช้กฎหมายแพ่งพาณิชย์เป็นหลัก

10. voluntary – โดยสมัครใจ

The spouses had been separated voluntarily.

Neither of them tried to reconcile.

• Literal: คู่สมรสได้แยกกันอยู่โดยสมัครใจ

ไม่มีฝ่ายใดพยายามกลับมาคืนดี

• Natural: ผัวเมียยอมแยกกันอยู่เอง

ไม่มีใครคิดจะกลับมาคืนดีเลย

11. separation – การแยกกันอยู่

The separation lasted more than two decades.

Their families had accepted the situation.

• Literal: การแยกกันอยู่กินนั้นยาวนานกว่าสองทศวรรษ

ครอบครัวของพวกเขาก็ยอมรับสภาพดังกล่าว

• Natural: การอยู่แยกกันกินเวลาสองสิบกว่าปี

ญาติ ๆ ก็ยอมรับไปตามนั้น

12. under Section – ตามมาตรา

The claim was filed under Section 1516 of the law.

This section deals with grounds for divorce.

• Literal: คำฟ้องถูกยื่นตามมาตรา 1516 ของกฎหมาย

มาตรานี้ว่าด้วยเหตุแห่งการหย่า

• Natural: ฟ้องตามกฎหมายมาตรา 1516

เป็นมาตราที่พูดถึงเหตุหย่านั่นเอง

13. Civil and Commercial Code – ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

The judge cited the Civil and Commercial Code in his decision.

It is the main law governing family matters in Thailand.

• Literal: ผู้พิพากษาอ้างถึงประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ในการวินิจฉัย

ซึ่งเป็นกฎหมายหลักที่ใช้ควบคุมเรื่องครอบครัวในประเทศไทย

• Natural: ศาลอ้างประมวลกฎหมายแพ่งพาณิชย์ตอนตัดสิน

นี่คือกฎหมายหลักเรื่องครอบครัวของไทย

14. claim – คำฟ้อง / สิทธิเรียกร้อง

The husband’s claim was accepted by the court.

He had clear legal grounds.

• Literal: คำฟ้องของสามีได้รับการยอมรับโดยศาล

เขามีเหตุทางกฎหมายที่ชัดเจน

• Natural: ศาลรับฟ้องที่สามียื่น

เพราะมีเหตุทางกฎหมายชัดเจน

15. valid – ชอบด้วยกฎหมาย / ใช้บังคับได้

The court confirmed the divorce claim was valid.

This gave the husband the right to end the marriage.

• Literal: ศาลยืนยันว่าคำฟ้องหย่าชอบด้วยกฎหมาย

ซึ่งทำให้สามีมีสิทธิยุติการสมรสได้

• Natural: ศาลบอกว่าฟ้องหย่านี้ใช้ได้จริง

ทำให้สามีมีสิทธิเลิกการแต่งงาน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2520/2549

แม้ในปี 2517 โจทก์เป็นฝ่ายละทิ้งร้างจำเลยโดยออกจากบ้านที่โจทก์จำเลยเคยอยู่กินด้วยกันไปอยู่กินฉันสามีภริยากับนาง ม. ก็ตาม แต่ในปี 2519 จำเลยก็มีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับนาย ส. จนมีบุตรด้วยกัน 1 คน แสดงว่าจำเลยไม่ประสงค์จะอยู่กินฉันสามีภริยากับโจทก์อีกต่อไปเช่นเดียวกัน และระหว่างที่แยกกันอยู่ไม่ปรากฏว่าโจทก์กลับไปอยู่กินฉันสามีภริยากับจำเลยอีก ฝ่ายจำเลยซึ่งทราบดีว่าโจทก์พักอาศัยอยู่ที่ใดก็มิได้สนใจหรือหาทางที่จะอยู่ร่วมกับโจทก์ฉันสามีภริยาต่อไป พฤติการณ์ของโจทก์จำเลยที่ต่างคนต่างอยู่เป็นเวลานานถึง 25 ปีนั้น ถือได้ว่าโจทก์และจำเลยสมัครใจแยกกันอยู่เพราะเหตุที่ไม่อาจอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยาได้โดยปกติสุขตลอดมาเกินสามปี อันเป็นเหตุหย่าตาม ป.พ.พ. มาตรา 1516 (4/2) โจทก์จึงฟ้องหย่าจำเลยได้ 

สามีภริยาต่างฝ่ายต่างมีคนใหม่ยังไม่จดทะเบียนหย่า, สมัครใจแยกกันอยู่เพราะเหตุไม่อาจอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยาได้เกินสามปี

 สามีภริยาจดทะเบียนสมรสมีบุตรด้วยกัน 3 คน สามีทิ้งร้างไปมีภรรยาคนใหม่ อีก 2 ปีภริยาก็ไปมีสามีใหม่และมีบุตรด้วยกัน 1 คน สามีภริยาทั้งสองต่างคนต่างอยู่นับถึงวันฟ้องคดีเป็นเวลา 25 ปี สามีฟ้องศาลขอให้หย่าขาดจากการเป็นสามีภริยากัน อ้างเหตุสมัครใจแยกกันอยู่เพราะเหตุที่ไม่อาจอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยาได้ ภริยาต่อสู้ว่าการที่สามีทิ้งร้างไปมีภรรยาใหม่สามารถอ้างเหตุสมัครใจแยกกันอยู่เกินสามปีได้หรือไม่? ศาลฎีกาบอกว่าการที่ภริยาทราบว่าสามีพักอยู่ที่ไหนแต่ไม่สนใจหาทางกลับไปอยู่ร่วมกันแสดงว่าภริยาก็ไม่ประสงค์ที่จะอยู่กินฉันสามีภริยากันอีกจึงถือว่าสมัครใจแยกกันอยู่เพราะเหตุไม่อาจอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยาได้โดยปกติสุขตลอดมาเกินสามปี

 

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2520/2549

แม้ในปี 2517 โจทก์เป็นฝ่ายละทิ้งร้างจำเลยโดยออกจากบ้านที่โจทก์จำเลยเคยอยู่กินด้วยกันไปอยู่กินฉันสามีภริยากับนาง ม. ก็ตาม แต่ในปี 2519 จำเลยก็มีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับนาย ส. จนมีบุตรด้วยกัน 1 คน แสดงว่าจำเลยไม่ประสงค์จะอยู่กินฉันสามีภริยากับโจทก์อีกต่อไปเช่นเดียวกัน และระหว่างที่แยกกันอยู่ไม่ปรากฏว่าโจทก์กลับไปอยู่กินฉันสามีภริยากับจำเลยอีก ฝ่ายจำเลยซึ่งทราบดีว่าโจทก์พักอาศัยอยู่ที่ใดก็มิได้สนใจหรือหาทางที่จะอยู่ร่วมกับโจทก์ฉันสามีภริยาต่อไป พฤติการณ์ของโจทก์จำเลยที่ต่างคนต่างอยู่เป็นเวลานานถึง 25 ปีนั้น ถือได้ว่าโจทก์และจำเลยสมัครใจแยกกันอยู่เพราะเหตุที่ไม่อาจอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยาได้โดยปกติสุขตลอดมาเกินสามปี อันเป็นเหตุหย่าตาม ป.พ.พ. มาตรา 1516 (4/2) โจทก์จึงฟ้องหย่าจำเลยได้

โจทก์ฟ้องขอให้พิพากษาให้โจทก์และจำเลยหย่าขาดจากกัน หากจำเลยไม่ไปจดทะเบียนการหย่าให้ถือเอาคำพิพากษาของศาลแทนการแสดงเจตนาของจำเลย

จำเลยให้การ ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้โจทก์และจำเลยหย่าขาดจากการเป็นสามีภริยากัน คำขออื่นให้ยก

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 6 พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "...พิเคราะห์แล้วข้อเท็จจริงรับฟังเป็นยุติว่า โจทก์จำเลยเป็นสามีภริยากันโดยชอบด้วยกฎหมาย จดทะเบียนสมรสกันเมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม 2508 ตามสำเนาทะเบียนการสมรสเอกสารหมาย จ.1 เดิมอยู่กินด้วยกันที่บ้านเลขที่ 58 หมู่ที่ 1 ตำบลฝายหลวง อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ มีบุตรด้วยกัน 3 คน ประมาณปี 2517 โจทก์แยกออกจากบ้านไปอยู่กินฉันสามีภริยากับนางมณีไม่ทราบชื่อสกุลจนมีบุตรด้วยกัน 3 คน ต่อมาปี 2519 จำเลยมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับนายสุรพันธ์ และมีบุตรด้วยกัน 1 คน โจทก์และจำเลยต่างคนต่างอยู่นับถึงวันฟ้องเป็นเวลานาน 25 ปีแล้ว มีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยเพียงประการเดียวว่า กรณีมีเหตุหย่าเนื่องจากโจทก์จำเลยสมัครใจแยกกันอยู่เพราะเหตุที่ไม่อาจอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยาได้โดยปกติสุขตลอดมาเกินสามปีหรือไม่ เห็นว่า แม้ในปี 2517 โจทก์เป็นฝ่ายละทิ้งร้างจำเลยโดยออกจากบ้านที่โจทก์จำเลยเคยอยู่กินด้วยกันไปอยู่กินฉันสามีภริยากับนางมณีก็ตาม แต่ในปี 2519 จำเลยก็มีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับนายสุรพันธ์จนมีบุตรด้วยกัน 1 คน แสดงว่าจำเลยไม่ประสงค์จะอยู่กินฉันสามีภริยากับโจทก์อีกต่อไปเช่นเดียวกัน และระหว่างที่แยกกันอยู่ ไม่ปรากฏว่าโจทก์กลับไปอยู่กินฉันสามีภริยากับจำเลยอีก ฝ่ายจำเลยซึ่งทราบดีว่าโจทก์พักอาศัยอยู่ที่ใดก็มิได้สนใจหรือหาทางที่จะอยู่ร่วมกับโจทก์ฉันสามีภริยาต่อไป พฤติการณ์ของโจทก์จำเลยที่ต่างคนต่างอยู่เป็นเวลานานถึง 25 ปีนั้นถือได้ว่า โจทก์และจำเลยสมัครใจแยกกันอยู่เพราะเหตุที่ไม่อาจอยู่ร่วมกันฉันสามีภริยาได้โดยปกติสุขตลอดมาเกินสามปี อันเป็นเหตุหย่าตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1516 (4/2) โจทก์จึงฟ้องหย่าจำเลยได้ คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 6 ชอบแล้ว ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น"

พิพากษายืน