ค่าสินไหมทดแทนเรื่องค่าขาดแรงงานจากการกระทำเมิดจนถึงแก่ความตาย

 ป.พ.พ. มาตรา 445 บัญญัติว่า “ในกรณีทำให้เขาถึงตาย ฯลฯ ถ้าผู้ต้องเสียหายมีความผูกพันตามกฎหมายจะต้องทำการงานให้เป็นคุณแก่บุคคลภายนอกในครัวเรือน หรือ อุตสาหกรรมของบุคคลภายนอกนั้นไซร้ ท่านว่าบุคคลผู้จำต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนนั้นจะต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนให้แก่บุคคลภายนอก เพื่อที่เขาต้องขาดแรงงานอันนั้นไปด้วย” เป็นเรื่องผู้ทำละเมิดต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนให้บุคคลภายนอกในครัวเรือน หรืออุตสาหกรรมของบุคคลภายนอก แต่คดีนี้ โจทก์ร่วมทั้งสองเรียกร้องให้จำเลยผู้กระทำละเมิดชดใช้ค่าเสียหายค่าขาดแรงงานในครัวเรือน โจทก์ร่วมทั้งสองเป็นบิดามารดาของผู้ตาย ซึ่งเป็นผู้เยาว์อยู่ใต้อำนาจปกครองของโจทก์ร่วมทั้งสอง ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1566 และมาตรา 1567 บัญญัติว่า “ผู้ใช้อำนาจปกครองมีสิทธิ (1) ฯลฯ (3) ให้บุตรทำการงานตามสมควรแก่ความสามารถและฐานานุรูป (4) ฯลฯ” ย่อมแสดงให้เห็นว่า หากบิดาหรือมารดาซึ่งเป็นผู้ใช้อำนาจปกครองได้มอบหน้าที่ให้บุตรผู้เยาว์ทำการงานอันใดอันหนึ่งในครัวเรือนแล้วปรากฏว่ามีบุคคลใดทำละเมิดต่อบุตรผู้เยาว์ซึ่งมีความผูกพันตามกฎหมายที่จะต้องทำการงานให้แก่บิดามารดาจนถึงแก่ความตาย ผู้ทำละเมิดจะต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนคือ ค่าขาดแรงงานในครัวเรือนให้แก่บิดามารดาที่ต้องขาดแรงงานอันนั้นด้วย