จากข้อเท็จจริงข้างต้นพอสรุปได้ว่า ทั้งสองมีเจตนาอยู่กินฉันสามีภริยาโดยไม่ได้จดทะเบียนสมรสกัน รถยนต์ซื้อมาระหว่างอยู่ด้วยกันจึงถือเป็นกรรมสิทธิ์รวม จึงมีส่วนคนละครึ่งหนึ่ง โดยไม่ต้องคำนึงว่าใครจะเป็นคนจ่ายเงินดาวน์หรือใครจะมีชื่อเป็นผู้เช่าซื้อหรือเป็นผู้ค้ำประกัน เพราะจากเจตนาภายนอกก็บ่งบอกว่าซื้อมาเพื่อใช้งานร่วมกันในฐานะครอบครัว ไม่มีเจตนาตั้งแต่แรกให้เป็นของภรรย หรือของสามี ดังนั้นเมื่อเลิกร้างกันทรัพย์สิน หรือสิทธิเช่าซื้อจึงเป็นทรัพย์ที่ได้มาระหว่างทำมาหาได้ร่วมกัน เป็นลักษณะหุ้นส่วนชีวิตต้องแบ่งคนละครึ่ง แต่วิธีการแบ่งต้องคำนึงถึงตัวทรัพย์ซึ่งยังคงเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ให้เช่าซื้ออยู่ คงต้องขายสิทธิเช่าซื้อ (ขายดาวน์) ชำระหนี้ให้ผู้เช่าซื้อส่วนที่เหลือก็ถึงจะนำมาแบ่งกันได้ครับ