สมมุติ นาง ก (แม่ม่าย) คบเป็นแฟนกันนาย เอ ซึ่งเป็นชาวต่างชาติ ได้ ประมาณ 3-4  ประมาณปี 2544 และต่อมานาง ก ต้องการซื้ออาคารพาณิชย์ จำนวนเงิน 1,200,000 บาท นาย เอ จึงตกลงซื้อเป็นชื่อนาง ก โดยการให้เงินนั้น ได้ทำสัญญาเป็นสัญญากู้ยืมเงิน ไม่ได้รุบุวันเงินเพืยงแต่บอกว่าต้องรับชำระคืนเมื่อ นาย เอ เรียกร้อง และเมื่อได้โฉนดแล้ว ต้องส่งมอบให้ นาย เอ เพื่อเป็นหลักประกัน ต่อมาปี 2546 นาง ก ได้ทำสัญญากู้ยืมเงิน กับธนาคารแห่งหนึ่งเพื่อนำเงินมาต่อเติมอาคารฯ นาย เอ ทราบเรื่อง จึงได้ไปไถ่ถอนโฉนดจากธนาคารเพื่อมาเก็บ (ได้โฉนดแรกๆ ยังไม่ได้ให้ นายเอ) ต่อมาปี 2548 นาง ก สุขภาพไม่ดี และต้องการใช้เงิน จึงได้ทำสัญญาซื้อขายที่โฉนดแปลงดังกล่าวให้ลูกสาว ชื่อ น.ส. ข (โดย นาง ก ได้แจ้งความโฉนดหาย ) ต่อมา ปี 54 นายเอ ต้องการเงินคืน จึงให้ นาง ก เซ็นต์รับสภาพหนี้ ต่อทนายของ นาย เอ โดยสัญญาบังคับให้ขายภายใน 3 เดือน และบัดนี้เกิน 3 เดือนแล้ว  และจะฟ้องนาง ก และ น.ส.ข ฐานร่วมกันโกงเจ้าหนี้ และต้องเพิกถอนฉ้อฉล

อยากทราบว่า น.ส. ข มีความผิดหรือไม่ และนาง ก มีความผิดหรือไม่ การให้ของนาย เอ เป็นการให้โดยเสน่หาหรือไม่ การฟ้องร้องมีผลอย่างไร และสิทธิเพิกถอนฉ้อฉล นายเอ ชาวต่างชาติ สามารถทำได้หรือไม่ และ นาง ก กับ น.ส. ข จะมีความผิดอย่างไร