เมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม 2554 (ประมาณ 6 เดือน)ดิฉันได้ทำสัญญาจะซื้อขายที่ดิน ซึ่งเป็นมรดกของดิฉันให้กับหลานเขยที่จ.อุบลฯ ก่อนการทำสัญญาซื้อขายที่ดิน ได้คุยกันและตกลงกันว่าสามารถซื้อคืนได้ และดิฉันก็ให้เขาเป็นคนทำสัญญาขึ้นมา เนื่องจากดิฉันไว้ใจ เขาขอเก็บสัญญาไว้ ดิฉันก็ให้เขาเก็บ โดยที่ไม่ได้ถ่ายเอกสารไว้เลย จำได้เฉพาะราคาขาย  250,000 บาท จ่ายในวันทำสัญญา 200,000 บาทและยังไม่ได้จ่ายอีก 50,000 บาท ถ้ากรณีมีการโอนค่อยจ่าย และนัดกันช่วงปีใหม่(พ.ศ. 2555)ว่าจะไปทำสัญญาที่อำเภออีกครั้ง ดิฉันก็เข้าใจว่าไปทำสัญญาจะซื้อจะขายกันขึ้นอีกฉบับเพื่อให้ถูกต้องเพราะสัญญาฉบับแรกเราทำกันเองและไม่ได้ติดอากรณ์แสตมป์ แต่หลานเขยเขาขอให้ดิฉันทำพินัยกรรมเพื่อยกที่ดินนี้ให้เขาเพื่อความสบายใจ(ทำพินัยกรรม 16 ม.ค.2555)ดิฉันก็ทำให้ที่อำเภอ ในจ.อุบลฯ หลังจากได้ทำพินัยกรรม 1 วัน (17 ม.ค. 2555)ดิฉันได้บอกขอซื้อที่ดินคืนจากหลานเขย แต่เขาไม่อยากขายคืน โดยการตั้งราคาสูงเป็นเงิน 500,000 บาท ทั้ง ๆ ที่คุยกันแล้วว่าถ้าดิฉันจะซื้อคืนก็สามารถทำได้ และก่อนที่ดิฉันจะไปทำพินัยกรรม เขาได้ถมที่ดินเพื่อที่เขาจะทำปั้มน้ำมัน โดยที่ไม่ได้บอกดิฉันก่อนที่จะทำการถมที่ ตอนดิฉันไปทำพินัยกรรมเขาถึงบอกดิฉัน และดิฉันอยากได้ที่ดินกลับคืนมา เนื่องจากเป็นมรดกของคุณพ่อคุณแม่ ดิฉันจะสามารถดำเนินการตามกฎหมายเพื่อรักษาโฉนดที่ดินไว้ได้อย่างไรบ้างคะ  ในราคาที่เป็นธรรม ตอนนี้ดิฉันไปยกเลิกพินัยกรรมที่อำเภอเรียบร้อยแล้วค่ะ