โดยหลักกฎหมายคือ เมื่อศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาแล้ว คู่ความมีสิทธิที่จะยื่นอุทธรณ์ต่อศาลอุทธรณ์เพื่อคัดค้านคำพิพากษาของศาลชั้นต้นได้ แต่ต้องเป็นคดีที่กฎหมายบัญญัติรับรองให้คู่ความอุทธรณ์ได้ ในความผิดฐานฉ้อโกง (ธรรมดาคือไม่ใช่ฉ้อโกงประชาชน) มีอัตราโทษอย่างสูงไม่เกิน 3 ปี จึงห้ามโจทก์อุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง ตามคำถามของคุณว่า คดียังไม่เด็ดขาดทั้ง ๆ ที่ถูกขังมาแล้ว 5 เดือนจึงมีความเป็นไปได้ดังนี้ 1. อยู่ระหว่างที่โจทก์ขอขยายระยะเวลายื่นอุทธรณ์ หรือ 2. อยู่ระหว่างที่โจทก์ยื่นคำร้องขออนุญาตต่อศาลอุทธรณ์เพื่อขออุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงเช่นลงโทษจำคุกจำเลยต่ำเกินไป 3. ทางเรือนจำไม่มีข้อมูลว่าคดีถึงที่สุดแล้ว ดังนั้นเพื่อตอบคำถามนี้ได้ไม่ยากครับ ให้จำเลยมอบฉันทะ หรือมอบอำนาจให้เข้าไปตรวจสำนวนที่ศาล หรือสอบถามประชาสัมพันธ์ของศาลได้ครับ

มาตรา 193ทวิ ห้ามมิให้อุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้นในปัญหา ข้อเท็จจริงในคดี ซึ่งอัตราโทษอย่างสูงตามที่กฎหมายกำหนดไว้ให้ จำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ เว้นแต่กรณีต่อไปนี้ให้จำเลยอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงได้
(1) จำเลยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุกหรือให้ลงโทษกักขัง แทนโทษจำคุก
(2) จำเลยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุก แต่ศาลรอการลง โทษไว้
(3) ศาลพิพากษาว่าจำเลยมีความผิด แต่รอการกำหนดโทษ ไว้ หรือ
(4) จำเลยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษปรับเกินหนึ่งพันบาท

มาตรา 193ตรี ในคดีซึ่งต้องห้ามอุทธรณ์ตาม มาตรา 193ทวิ ถ้าผู้พิพากษาใดซึ่งพิจารณาหรือลงชื่อในคำพิพากษาหรือทำความเห็นแย้งในศาลชั้นต้น พิเคราะห์เห็นว่าข้อความที่ตัดสินนั้นเป็นปัญหาสำคัญอันควรสู่ศาลอุทธรณ์ และอนุญาตให้อุทธรณ์ หรืออธิบดีกรมอัยการหรือพนักงานอัยการซึ่งอธิบดีกรม อัยการได้มอบหมายลงลายมือชื่อรับรองในอุทธรณ์ว่ามีเหตุอันควรที่ศาลอุทธรณ์ จะได้วินิจฉัย ก็ให้รับอุทธรณ์นั้นไว้พิจารณาต่อไป