ต้องดูที่สัญญาขายฝากเป็นสำคัญว่า ระบุสินไถ่กันไว้เท่าใด คุณบอกว่าคุณตกลงเรื่องดอกเบี้ยกันไว้ แต่ไม่ได้ระบุในสัญญา จะอ้างข้อตกลงนอกสัญญามาบังคับให้เขาจ่ายไม่ได้เพราะสัญญาขายฝาก กฎหมายให้ผู้ขายฝากมีสิทธิไถ่ตาม สินไถ่ที่ระบุไว้ในสัญญา และหากพิสูจน์ได้ว่า สินไถ่ที่กำหนดกันนั้นมีการคิดดอกเบี้ยหรือประโยชน์ตอบแทนกันไว้เกินร้อยละ 15 ต่อปี ก็มีสิทธิถ่ายในจำนวนที่ได้รับเงินไปจริง (ราคาขายฝากที่แท้จริง) ได้ การที่ผู้ขายฝากนำทรัพย์สินไปขายให้บุคคลอื่นนั้นไม่ผูกพันผู้ซื้อฝาก(อย่างคุณ) เพราะกรรมสิทธิ์โอนมาเป็นของคุณแล้ว (มาตรา 491  อันว่าขายฝากนั้น คือสัญญาซื้อขายซึ่งกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินตกไปยังผู้ซื้อ โดยมีข้อตกลงกันว่าผู้ขายอาจไถ่ทรัพย์นั้นคืนได้) ดังนั้นเมื่อผู้ขายมาใช้สิทธิไถ่ก็ต้องไปโอนกรรมสิทธิ์คืนเขาไปครับ

มาตรา 497  สิทธิในการไถ่ทรัพย์สินนั้น จะพึงใช้ได้แต่บุคคลเหล่านี้ คือ
(1) ผู้ขายเดิม หรือทายาทของผู้ขายเดิม หรือ
(2) ผู้รับโอนสิทธินั้น หรือ
(3) บุคคลซึ่งในสัญญายอมไว้โดยเฉพาะว่าให้เป็นผู้ไถ่ได้
 
 
มาตรา 499  สินไถ่นั้น ถ้าไม่ได้กำหนดกันไว้ว่าเท่าใดไซร้ ท่านให้ไถ่ตามราคาที่ขายฝาก
ถ้าปรากฏในเวลาไถ่ว่าสินไถ่หรือราคาขายฝากที่กำหนดไว้สูงกว่าราคาขายฝากที่แท้จริงเกินอัตราร้อยละสิบห้าต่อปี ให้ไถ่ได้ตามราคาขายฝากที่แท้จริงรวมประโยชน์ตอบแทนร้อยละสิบห้าต่อปี