 | |
การที่ผู้กระทำความผิดต้องการฆ่าคนหนึ่ง แต่จำผิดคนแล้วไปฆ่าคนที่เขาไม่เกี่ยวข้องจะมีความผิดหรือไม่อย่างไร พวกของผู้กระทำความผิด ไม่รู้จักกับคู่กรณีของผู้กระทำความผิดแต่ไปด้วยกัน การที่ผู้กระทำความผิดได้ฆ่าผิดคน ดังนี้พวกของผู้กระทำความผิดต้องรับผิดฐานฆ่าผู้อื่นหรือไม่ | |
ผู้ตั้งกระทู้ ***-- :: วันที่ลงประกาศ 2007-12-30 14:33:08 |
| [1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (1615158) | |
การฆ่าผิดคนเป็นการกระทำความผิดต่อบุคคลอีกคนหนึ่งโดยสำคัญผิด ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 61 ซึ่งบัญญัติไว้ว่า** ผู้ใดเจตนาจะกระทำต่อบุคคลหนึ่ง แต่ได้กระทำต่ออีกบุคคลหนึ่งโดยสำคัญผิด ผู้นั้นจะยกเอาความสำคัญผิดเป็นข้อแก้ตัวว่ามิได้กระทำโดยเจตนาหาได้ไม่
ดังนั้นการที่ฆ่าผิดคนย่อมเป็นการฆ่าโดยเจตนาเช่นกัน ส่วนพวกของผู้กระทำความผิดที่มิได้รู้ว่า ได้มีการฆ่าผิดตัวเนื่องจากตนไม่ทราบว่า ผู้กระทำความผิดหรือเพื่อนจะมาฆ่าผู้ใด ถ้าได้ร่วมเดินทางมาด้วยก็ต้องมีความผิดฐานเจตนาฆ่าผู้อื่นเช่นกัน
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 353 - 354/2550 จำเลยที่ 1 และที่ 3 ร่วมเดินทางไปกับจำเลยที่ 2 เพื่อไปยิงแก้แค้น ช. ซึ่งเคยยิงจำเลยที่ 2 มาก่อน โดยจำเลยที่ 1 และที่ 3 ทราบดีว่าจำเลยที่ 2 นำอาวุธปืนติดตัวไปด้วย จำเลยที่ 1 และที่ 3 มีเจตนาร่วมกับ จำเลยที่ 2 ฆ่า ช. และ เมื่อพบผู้เสียหาย จำเลยที่ 2 ยิงผู้เสียหาย โดยเข้าใจว่าเป็น ช. ย่อมเป็นการกระทำต่ออีกบุคคลหนึ่งโดยสำคัญผิดตาม ป.อ. มาตรา 61 จำเลยที่ 1 และที่ 3 ซึ่งร่วมกระทำความผิดกับจำเลยที่ 2 ไม่อาจยกเอาความสำคัญผิดดังกล่าวมาเป็นข้อแก้ตัวว่า มิได้มีเจตนาร่วมฆ่าผู้เสียหายได้ ต้องถือว่า จำเลยที่ 1 และที่ 3 มีเจตนาร่วมกับจำเลยที่ 2 ฆ่าผู้เสียหายด้วย ฉะนั้น เมื่อผู้เสียหายไม่ถึงแก่ความตายสมดังเจตนาฆ่า จำเลยที่ 1 และที่ 3 จึงมีความผิดฐานร่วมกับจำเลยที่ 2 พยายามฆ่าผู้เสียหาย | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ลีนนท์ วันที่ตอบ 2007-12-30 14:51:55 | |
ความคิดเห็นที่ 2 (1615159) | |
| คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 872/2510 จำเลยใช้ปืนยิงเด็กซึ่งส่องไฟหากบที่ริมรั้วบ้านจำเลยถึงแก่ความตายโดยจำเลยสำคัญผิดว่าเป็นคนร้ายจะมาฆ่าพี่จำเลย เป็นการป้องกันเกินกว่ากรณีแห่งการจำต้องกระทำเพื่อป้องกัน มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288,69 ความสำคัญผิดว่ามีภยันตรายอันต้องป้องกันนั้น เป็นความสำคัญผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 62 ไม่ใช่มาตรา 61 ความสำคัญผิดตามมาตรา 61 เป็นเรื่องสำคัญผิดในตัวบุคคลซึ่งแม้จะกระทำต่อบุคคลใดก็เป็นผิดทั้งนั้น ส่วนความสำคัญผิดตามมาตรา 62 นั้น เป็นความสำคัญผิดซึ่งทำให้การกระทำไม่เป็นความผิด หรือทำให้ผู้กระทำไม่ต้องรับโทษหรือได้รับโทษน้อยลงได้ จำเลยยิงคนตายโดยสำคัญผิดว่าเป็นคนร้าย เป็นการกระทำโดยเจตนาแต่เป็นการป้องกันซึ่งเกินกว่ากรณีแห่งการจำต้องกระทำเพื่อป้องกัน จึงเป็นผิดตามมาตรา 288,69 และความสำคัญผิดนั้นก็เกิดโดยความประมาทของจำเลย เช่นนี้จำเลยย่อมผิดฐานทำให้คนตายโดยประมาท โดยผลของมาตรา 62วรรคสอง ด้วย กรณีเช่นนี้เป็นเรื่องกรรมเดียวผิดกฎหมายหลายบท จึงต้องลงโทษในเรื่องฆ่าโดยป้องกันเกินกว่ากรณี อันเป็นบทหนักตามมาตรา 90 แต่ถ้าการกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ ซึ่งไม่เป็นความผิดก็คงเหลือเพียงความผิดในส่วนที่สำคัญผิดโดยประมาทตามมาตรา 62วรรคสอง คือความผิดฐานทำให้คนตายโดยประมาทตามมาตรา 291 ฐานเดียว ผู้ที่กระทำการป้องกันด้วยกันหาได้ร่วมกันกระทำผิดไม่ เมื่อผลของการกระทำของผู้นั้นไม่เป็นอันตรายแก่ผู้ใด ผู้นั้นก็ย่อมไม่มีความผิด แม้ว่าผู้ร่วมป้องกันคนอื่นจะได้รับโทษฐานป้องกันเกินกว่ากรณีจากผลแห่งการกระทำส่วนของคนอื่นนั้นก็ตาม (ประชุมใหญ่ ครั้งที่10/2510) | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ลีนนท์ วันที่ตอบ 2008-01-01 11:15:20 | |
| [1] |
