มาตรา 1435 การหมั้นจะทำได้ต่อเมื่อชายและหญิงมีอายุสิบเจ็ดปี บริบูรณ์แล้ว

การหมั้นที่ฝ่าฝืนบทบัญญัติวรรคหนึ่งเป็นโมฆะ

มาตรา 1437 การหมั้นจะสมบูรณ์เมื่อฝ่ายชายได้ส่งมอบหรือโอนทรัพย์ สินอันเป็นของหมั้นให้แก่หญิง เพื่อเป็นหลักฐานว่าจะสมรสกับหญิงนั้น

เมื่อหมั้นแล้วให้ของหมั้นตกเป็นสิทธิแก่หญิง

เมื่อมีการหมั้นแล้วของหมั้นย่อมตกเป็นฝ่ายหญิง เมื่อไม่ใช่ความผิดของฝ่ายหญิงที่ฝ่ายชายจะเรียกของหมั้นคืนได้ ดังนั้นของหมั้นเป็นของฝ่ายหญิงเมื่อได้ตกไปอยู่กับฝ่ายชายจึงเรียกคืนจากฝ่ายชายได้

กรณีดังกล่าวไม่ใช่สินสอดเนื่องจากไม่มีการสมรสกัน (จดทะเบียนสมรส) จึงเป็นได้เพียงของหมั้น

จากข้ออ้างของฝ่ายชายว่าได้ชำระหนี้ค่าแต่งงานแล้วนั้นฟังไม่ขึ้น แต่ฝ่ายหญิงต้องฟ้องร้องต่อศาล รียกคืน ซึ่งจะคุ้มหรือไม่ก็ต้องพิจารณากันอีกเรื่องหนึ่งนะครับ