การที่บิดาและมารดาของเด็กไม่ได้จดทะเบียนสมรสกันนั้นมีผลทำให้เด็กที่เกิดมานั้นเป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายของมารดาฝ่ายเดียวครับ

การที่จะทำให้บุตรนั้นเป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายนั้นต้องปฏิบัตตาม

มาตรา 1547 เด็กเกิดจากบิดามารดาที่มิได้สมรสกัน จะเป็นบุตรชอบ ด้วยกฎหมายต่อเมื่อบิดามารดาได้สมรสกันในภายหลัง หรือบิดาได้จด ทะเบียนว่าเป็นบุตรหรือศาลพิพากษาว่าเป็นบุตร

ตามที่เล่ามานั้นถ้าจะให้บิดามารดาจดทะเบียนสมรสกันก็คงเป็นไปไม่ได้ ต่อมาก็ดูว่าจะจดทะเบียนว่าเป็นบุตร กรณีนี้ต้องได้รับความยินยอมของเด็กและมารดาเด็ก

เมื่อคุณไปติดต่อที่สำนักงานเขตหรืออำเภอเพื่อขอจดทะเบียนว่าเด็กเป็นบุตร ทางเจ้าหน้าที่ก็จะเรียกเด็กและมารดาเด็กมาให้ความยินยอม เมื่อไม่มาเมื่อพ้น 60 วัน คุณก็ไปร้องต่อศาลให้มีคำสั่งว่าเด็กเป็นบุตร เมื่อศาลสั่งแล้วคุณก็เป็นบิดาที่ชอบด้วยกฎหมายแล้ว

บิดามารดา (ที่ชอบด้วยกฎหมาย) เป็นผู้ใช้อำนาจปกครองบุตรผู้เยาว์ เมื่อมารดาเด็กใช้อำนาจปกครองไม่ชอบด้วยกฎหมายก็สามารถขอให้ศาลสั่งถอนอำนาจปกครองเสียในเวลาเดียวกันก็ได้ ถ้าศาลสั่งถอนอำนาจปกครองของมารดาแล้ว บิดาที่ชอบด้วยกฎหมายก็เป็นผู้ใช้อำนาจปกครองบุตรผู้เยาว์แต่เพียงผู้เดียวและมีสิทธิที่จะกำหนดที่อยู่ของบุตรผู้เยาว์ครับ

การอุปการะเลี้ยงดูบุตรเป็นหน้าที่ของบิดามารดาที่กฎหมายไม่ได้กำหนดว่าใครจะต้องออกมากออกน้อยกว่ากันอย่างไรเท่าใดแต่บิดามารดาเป็นลูกหนี้ร่วมกันต้องช่วยกันอุปการะเลี้ยงดูและให้การศึกษาแก่บุตรร่วมกัน

การที่แม่เด็กไม่ยอมให้คุณพบบุตรตามที่บอกมานั้น เมื่อคุณไม่ใช่บิดาชอบด้วยกฎหมาย ในสายตาของกฎหมายถือว่ามารดามีสิทธิใชอำนาจปกครองบุตรและกำหนดที่หยู่ของเด็กได้ ดังนั้นขอให้คุณดำเนินการให้เด็กเป็นบุตรชอบด้วยกฎหมายเสียก่อนครับ

การที่เขาแอบมีกิ๊กนั้นเพราะคุณไม่ได้เป็นสามีที่ชอบด้วยกฎหมายจึงไม่สามารถอ้างเพื่อถือเอาประโยชน์จากการนี้ได้ครับ

การที่แฟนคุณไม่มีรายได้เลี้ยงดูลูกได้นั้นก็อาจอ้างเพื่อประโยชน์ที่คุณอาจขอเป็นผู้ดูแลบุตรได้แต่ศาลจะพิจารณาเป็นอย่างใดนั้นก็อยู่ที่รายละเอียดข้อเท็จจริงครับ

คำแนะคำก็คือให้ฟ้องขอให้ศาลสั่งว่าเป็นบุตรชอบด้วยกฎหมายก่อนครับ