มาตรา 193ทวิ ห้ามมิให้อุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้นในปัญหา ข้อเท็จจริงในคดี ซึ่งอัตราโทษอย่างสูงตามที่กฎหมายกำหนดไว้ให้ จำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ เว้นแต่กรณีต่อไปนี้ให้จำเลยอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงได้
(1) จำเลยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุกหรือให้ลงโทษกักขัง แทนโทษจำคุก
(2) จำเลยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุก แต่ศาลรอการลง โทษไว้
(3) ศาลพิพากษาว่าจำเลยมีความผิด แต่รอการกำหนดโทษ ไว้ หรือ
(4) จำเลยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษปรับเกินหนึ่งพันบาท

ถ้าจำเลยถูกลงโทษอย่างต่ำที่สุดเป็นปรับเกินหนึ่งพันบาท จำเลยสามารถอุทธรณ์ได้ครับ

ที่คุณบอกว่าพอใจคำพิพากษาแล้วก็ไม่เหตุต้องอุทธรณ์ครับ คำว่าพอใจก็ไม่ติดใจ แต่ถ้าต้องการอุทธรณ์ให้ออกมาผมเข้าใจว่าคุณไม่พอใจที่ศาลลงโทษจำเลยหนักเกินไปจึงอยากให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาอัตราโทษที่ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกครับจึงอุทธรณ์ได้แต่เมื่อคดีอยู่ระหว่างอุทธรณ์ทำให้คดีนั้นยังไม่ถึงที่สุดหากในขณะที่คดียังไม่ถึงที่สุดหากมีการอภัยโทษในวาระต่างๆ นักโทษที่อยู่ระหว่างอุทธรณ์จะไม่ได้รับประโยชน์จากการนี้ครับ