มาตรา 193 คดีอุทธรณ์คำพิพากษาหรือคำสั่งศาลชั้นต้นใน ข้อเท็จจริงและข้อกฎหมาย ให้อุทธรณ์ไปยังศาลอุทธรณ์เว้นแต่จะถูกห้ามอุทธรณ์ โดยประมวลกฎหมายนี้หรือกฎหมายอื่น อุทธรณ์ทุกฉบับต้องระบุข้อเท็จจริงโดยย่อหรือข้อกฎหมายที่ ยกขึ้นอ้างอิงเป็นลำดับ

มาตรา 193ทวิ ห้ามมิให้อุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้นในปัญหา ข้อเท็จจริงในคดี ซึ่งอัตราโทษอย่างสูงตามที่กฎหมายกำหนดไว้ให้ จำคุกไม่เกินสามปี หรือปรับไม่เกินหกหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ เว้นแต่กรณีต่อไปนี้ให้จำเลยอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงได้
(1) จำเลยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุกหรือให้ลงโทษกักขัง แทนโทษจำคุก
(2) จำเลยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษจำคุก แต่ศาลรอการลง โทษไว้
(3) ศาลพิพากษาว่าจำเลยมีความผิด แต่รอการกำหนดโทษ ไว้ หรือ
(4) จำเลยต้องคำพิพากษาให้ลงโทษปรับเกินหนึ่งพันบาท

มาตรา 193 บอกว่าถ้าจะยื่นอุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้นให้อุทธรณ์ไปยังศาลอุทธรณ์

เมื่อมีคำพิพากษาของศาลชั้นต้นแล้ว ปรากฏว่าคำพิพากษาของศาลชั้นต้นไม่เป็นไปตามความจริงหรือไม่ตรงกับรูปคดีแห่งความผิดที่จำเลยกระทำ จำเลยก็สามารถอุทธรณ์คำพิพากษานั้นต่อศาลอุทธรณ์ที่เป็นศาลที่สูงกว่าได้แต่ต้องอยู่ในเงิ่อนไขตามมาตรา 193ทวิ ข้างต้นคนับ

ต่อคำถามที่ว่าแล้วมีผลอย่างไร ตอบได้ว่า เมื่อศาลอุทธรณ์เป็นศาลที่สูงกว่าเมื่อได้ตัดสินแล้วก็ต้องเป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ครับ

ตอนนี้คดีของน้องชายคุณยังไม่มีคำพิพากษาศาลชั้นต้นจึงยังไม่เกิดสิทธิอุทธรณ์ครับ ต้องรอให้ศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาเสียก่อน แต่หากว่าคุณพอใจในคำตัดสินของศาลชั้นต้นแล้วก็ไม่จำเป็นต้องใช้สิทธิอุทธรณ์ครับ

การใช้สิทธิในการอุทธรณ์จะต้องกระทำภายใน 1 เดือนนับแต่ศาลได้อ่านคำพิพากษา

มาตรา 198 การยื่นอุทธรณ์ ให้ยื่นต่อศาลชั้นต้นในกำหนด หนึ่งเดือนนับแต่วันอ่าน หรือถือว่าได้อ่านคำพิพากษาหรือคำสั่ง ให้คู่ความฝ่ายที่อุทธรณ์ฟัง