ตามประมวลกฎหมายเเพ่งและพาณิชน์มาตรา๑๙๓/๒๘บัญญัติว่าการชำระหนี้ตามสิทธิเรียกร้องซึ่งขาดอายุความแล้วนั้นไม่ว่ามากน้อยเพียงใดจะเรียกคืนไม่ได้แม้ว่าผู้ชำระหนี้จะไม่รู้วาสิทธิเรียกร้องขาดอายุความแล้วก็ตาม  ตามที่คุณถามมาเมื่อลูกหนี้เป็นหนี้เขาแล้วถึงแม้ว่าหนี้นั้ขาดอายุความแล้วก็ตามยังชำหนี้ให้เขาถือว่าเป็นคนดีแต่ที่ว่าจะอ้างข้อกฎหมายว่าหนี้นั้นขาดอยุความก็ย่อมที่จะยกขึ้นเป็นข้อต่อสู้ชั้นศาลได้หากมีการฟ้องร้องเกิดขึ้นแต่เมื่อลูกหนี้ของคุณชำระหนี้ที่ขาดอายุความแล้วถือว่าเป็นการสละสิทธิเรียกร้อง

หนี้่ที่ขาดอายุความนั้น กฎหมายไม่ได้บัญญัติว่าหนี้นั้นระงับไป ดังนั้น การชำระหนี้ตามสิทธิเรียกร้องซึ่งขาดอายุความแล้วนั้นไม่ว่ามากน้อยเพียงใดจะเรียกคืนไม่ได้ แม้ว่าผู้ชำระหนี้จะไม่รู้ว่าสิทธิเรียกร้องขาดอายุความแล้วก็ตาม บุคคลผู้ชำระหนี้ซึ่งขาดอายุความแล้วไม่มีสิทธิจะได้รับคืน

มาตรา 193/28 การชำระหนี้ตามสิทธิเรียกร้องซึ่งขาดอายุความแล้วนั้นไม่ว่ามากน้อยเพียงใดจะเรียกคืนไม่ได้แม้ว่าผู้ชำระหนี้จะไม่รู้ว่าสิทธิเรียกร้องขาดอายุความแล้วก็ตาม

บทบัญญัติในวรรคหนึ่งให้ใช้บังคับแก่การที่ลูกหนี้รับสภาพความ รับผิดโดยมีหลักฐานเป็นหนังสือหรือโดยการให้ประกันด้วยแต่จะอ้างความข้อนี้ขึ้นเป็นโทษแก่ผู้ค้ำประกันเดิมไม่ได้

มาตรา 408 บุคคลดั่งจะกล่าวต่อไปนี้ไม่มีสิทธิจะได้รับคืนทรัพย์คือ
(1) บุคคลผู้ชำระหนี้อันมีเงื่อนเวลาบังคับเมื่อก่อนถึงกำหนดเวลานั้น
(2) บุคคลผู้ชำระหนี้ซึ่งขาดอายุความแล้ว
(3) บุคคลผู้ชำระหนี้ตามหน้าที่ศีลธรรมหรือตามควรแก่อัธยาศัยในสมาคม