รถยนต์ที่ได้ซื้อมาภายหลังการสมรสไม่ว่าใครจะเป็นผู้ออกเงินซื้อถือว่ารถยนต์นั้นเป็นสินสมรส เมื่อมีการหย่ากันก็ต้องแบ่งสินสมรสครับ

มาตรา 1474 สินสมรสได้แก่ทรัพย์สิน
(1) ที่คู่สมรสได้มาระหว่างสมรส
(2) ที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้มาระหว่างสมรสโดยพินัยกรรมหรือโดย การให้เป็นหนังสือเมื่อพินัยกรรมหรือหนังสือยกให้ระบุว่าเป็นสินสมรส
(3) ที่เป็นดอกผลของสินส่วนตัว

ถ้ากรณีเป็นที่สงสัยว่าทรัพย์สินอย่างหนึ่งเป็นสินสมรสหรือมิใช่ ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าเป็นสินสมรส

ถ้ามิได้มีการตกลงกันเกี่ยวกับสินสมรสในขณะหย่าสามีย่อมฟ้องขอให้แบ่งสินสมรสนั้นได้โดยมิพักต้องคำนึงถึงว่าผู้เคยเป็นภริยาจะได้มีการสมรสใหม่หรือไม่ก็ตามครับ

แม้รถยนต์จะเป็นชื่อของใครถ้าเป็นสินสมรสก็ฟ้องเรียกส่วนของตนได้ เว้นแต่จะได้ยกให้โดยเสน่หา

การเรียกคืนการให้เพราะเหตุเนรคุณไม่สามารถอ้างได้เพราะไม่เข้าหลักเกณฑ์ครับ

มาตรา 521    อันว่าให้นั้นคือสัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่งเรียกว่าผู้ให้โอนทรัพย์สินของตนให้โดยเสน่หาแก่บุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่าผู้รับและผู้รับยอมรับเอาทรัพย์สินนั้น

มาตรา 531    อันผู้ให้จะเรียกถอนคืนการให้เพราะเหตุผู้รับประพฤติเนรคุณนั้น ท่านว่าอาจจะเรียกได้แต่เพียงในกรณีดั่งจะกล่าวต่อไปนี้
(1) ถ้าผู้รับได้ประทุษร้ายต่อผู้ให้เป็นความผิดฐานอาญาอย่างร้ายแรง ตามประมวลกฎหมายลักษณะอาญา หรือ
(2) ถ้าผู้รับได้ทำให้ผู้ให้เสียชื่อเสียง หรือหมิ่นประมาทผู้ให้อย่างร้าย แรง หรือ
(3) ถ้าผู้รับได้บอกปัดไม่ยอมให้สิ่งของจำเป็นเลี้ยงชีวิตแก่ผู้ให้ในเวลา ที่ผู้ให้ยากไร้และผู้รับยังสามารถจะให้ได้

คุณลีนนท์ คะ

สามีบอก "รัก" จึงซื้อให้ ถือว่า เป็นการให้โดยเสน่หาหรือเปล่าคะ  และจะนำสืบได้อย่างไรคะว่า ที่ให้เพราะครั้งหนึ่งเคยบอกที่ซื้อให้ เพราะรัก...

จาก ม. 531ข้อ3....สมมติว่าต่อมา ภรรยามีสามีใหม่ และสามีเดิม (เกิดอุบัติเหตุ ไม่สามารถหาเลี้ยงชีพได้ แต่มีภรรยาน้อย)  สามี (เดิม) สามารถเรียกเอาคืนได้ไหมคะ (ถ้าภรรยาไม่ดูแลสามีเดิมแล้ว เพราะมีสามีใหม่)  หรือ หากภรรยาไม่มีสามีใหม่  แต่เลิกกันเพราะหมดรักที่สามีนอกใจตน  จึงไม่ให้การเลี้ยงดู  จะสามารถเรียกเอารถคืนได้หรือไม่คะ

กฎหมายบอกว่า

(3) ถ้าผู้รับได้บอกปัดไม่ยอมให้สิ่งของจำเป็นเลี้ยงชีวิตแก่ผู้ให้ในเวลา ที่ผู้ให้ยากไร้และผู้รับยังสามารถจะให้ได้

บอกปัด แสดงว่า ได้มาขอความช่วยเหลือจากผู้รับ แต่ไม่ยอมช่วยเหลือ และคำว่า สิ่งของจำเป็นเลี้ยงชีวิต ก็มีความหมายในตัวครับ เช่น อาหาร เครื่องนุ่งห่มที่จำเป็นแก่ชีวิตครับ

เวลาสามีภริยาที่ใช้ชีวิตคู่ร่วมกันแล้ว ไม่ค่อยได้ยินว่าเขาให้สิ่งของแก่กันโดยเสน่หานะครับ ได้ยินแต่ว่าจะใช้ทรัพย์สินอย่างใด อะไร ก็จะขออนุญาตภริยาตลอด แต่ถ้าเป็นอย่างที่คุณว่ามาก็ต้องพิสูจน์ครับ ผมเป็นบุคคลภายนอกคงแนะนำยาก แต่อย่างน้อยน่าจะมีผู้รู้เห็นการให้ ก็นำมายืนยันได้ ส่วนศาลจะเห็นเป็นประการใด ก็แล้วแต่ศาลนะครับ

แต่อย่างน้อยก็เป็นสินสมรสครับคุณมีสิทธิอยู่กึ่งหนึ่ง ส่วนอีกกึ่งหนึ่ง ในเมื่อเขาอยู่ในสภาพตกอับหรือมีปัญหาการเงินก็น่าจะแสดงน้ำใจอยู่บ้างไม่ใช่หรือครับ