ปัญหามีอยู่ว่า การจดทะเบียนแล้วค่อยหย่า  กับร้องขอต่อศาลขอรับเป็นบุตร อย่างใหนดีกว่า

---  ตามข้อเท็จจริงแล้วแสดงว่าบิดามารดา ยังสามารถที่จะพูดคุยตกลงกันได้  เช่นนี้แล้ว ไม่จำเป็นต้องร้องขอต่อศาลให้เสียเวลา เสียเงินทอง  ส่วนการจดทะเบียนแล้วหย่าภายหลัง ก็ไม่สมควรที่จะกระทำเพราะมันมีผลทางกฏหมายหลายประการตามหลังมา จะปวดหัวเปล่าๆ  ทางที่ดีที่สุดแล้วคือ บิดามารดาไปดำเนินการกับเจ้าหน้าที่ทะเบียนอำเภอหรือเขต เพื่อขอจดทะเบียนรับรองบุตร แค่นี้ก็เป็นบุตรโดยชอบด้วยกฏหมายแล้ว  ไม่เสียเวลาอีกต่างหาก

การดำเนินการขอจดทะเบียนรับเด็กเป็นบุตรนั้นจะต้องได้รับความยินยอมของมารดา และบุตรเสียก่อนครับ

มาตรา ๑๕๔๘ บิดาจะจดทะเบียนเด็กเป็นบุตรชอบด้วยกฎหมายได้ต่อเมื่อได้รับความยินยอมของเด็กและมารดาเด็ก

ในกรณีที่เด็กและมารดาเด็กไม่ได้มาให้ความยินยอมต่อหน้านายทะเบียน ให้นายทะเบียนแจ้งการขอจดทะเบียนของบิดาไปยังเด็กและมารดาเด็ก ถ้าเด็กหรือมารดาเด็กไม่คัดค้านหรือไม่ให้ความยินยอมภายในหกสิบวันนับแต่การแจ้งนั้นถึงเด็กหรือมารดาเด็ก ให้สันนิษฐานว่าเด็กหรือมารดาเด็กไม่ให้ความยินยอม ถ้าเด็กหรือมารดาเด็กอยู่นอกประเทศไทยให้ขยายเวลานั้นเป็นหนึ่งร้อยแปดสิบวัน

ในกรณีที่เด็กหรือมารดาเด็กคัดค้านว่าผู้ขอจดทะเบียนไม่ใช่บิดา หรือไม่ให้ความยินยอม หรือไม่อาจให้ความยินยอมได้ การจดทะเบียนเด็กเป็นบุตรต้องมีคำพิพากษาของศาล

เมื่อศาลได้พิพากษาให้บิดาจดทะเบียนเด็กเป็นบุตรได้ และบิดาได้นำคำพิพากษาไปขอจดทะเบียนต่อนายทะเบียน ให้นายทะเบียนดำเนินการจดทะเบียนให้

ในกรณีที่เด็กยังมีอายุน้อยและไมสามารถให้ความยินยอมได้ ก็ต้องร้องต่อศาล ขอให้ศาลมีคำสั่งครับ

สำหรับเด็กต้องมีอายุเท่าใดจึงจะให้ความยินยอมได้นั้น พอให้ความเห็นกว้าง ๆ ว่า เด็กสามารถเขียนชื่อตัวเอง รู้จักบิดา ของตนเองซึ่งเจ้าหน้าที่อาจใช้ดุลพินิจว่าเด็กสามารถให้ความยินยอมได้หรือยัง