สัญญากู้ยืมเงินระบุจำนวนเงินไว้แน่นอน และได้ลงชื่อไว้ในสัญญาครบถ้วน จึงเป็นสัญญาใช้บังคุับกันได้ ตามข้อเท็จจริงและคำถาม มี 2 ประเด็นที่จะต้องพิจารณา

1. จำนวนเงินที่ได้รับไม่ตรงกับจำนวนเงินที่ระบุไว้ในสัญญา

ในเรื่องนี้เป็นข้อเท็จจริงระหว่างคู่้สัญญามีหน้าที่นำสืบให้ศาลเชื่อตามที่อ้าง เพราะบุคคลภายนอกไม่อาจรู้ได้ว่า ผู้กู้ได้รับเงินมาจำนวนเท่าใด เมื่อสัญญาระบุว่า 36,000 บาท ก็ต้องสันนิษฐานไว้ก่อนว่าสัญญาถูกต้องตามที่ได้ลงลายมือชื่อกันแล้ว

2. ไม่ได้ระบุอัตราดอกเบี้ยกันไว้ในสัญญา

เมื่อในสัญญาไม่ระบุดอกเบี้ยกันไว้ก็จะคิดดอกเบี้ยกันไม่ได้ แต่หากผู้ผิดนัดผิดสัญญา ผู้ให้กู้มีสิทธิคิดดอกเบี้ยผิดนัดได้ในอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี

คำถามว่าผู้กู้สามารถดำเนินคดีได้หรือไม่ ตอบว่า สัญญากู้ยืมเงินดังกล่าวถือเป็นหลักฐานเป็นหนังสือลงลายมือชื่อผู้รับผิดเป็นสำคัญแล้วจึงฟ้องร้องบังคับคดีกันได้

ตัวอย่าง

ผู้ค้ำประกันลงชื่อในแบบสัญญาค้ำประกันที่ยังไม่ได้กรอกข้อความในแบบฟอร์มสัญญาโดยแบบฟอร์มดังกล่าวมีช่องมีข้อความระบุว่าผู้ค้ำประกันจะต้องรับผิดในวงเงินเท่าใดและมีช่องว่างให้กรอกจำนวนเงินลงไปด้วยแต่เว้นว่างไว้ไม่ได้ระบุจำนวนเงินใด ๆ การที่โจทก์มาฟ้องให้ผู้ค้ำประกันรับผิดใช้เงินจำนวน 7,137,416.86 บาท โดยที่ผู้ค้ำประกันอีกคนหนึ่งรับผิดเพียงจำนวนเงิน 20,000 บาท กรณีจึงมีข้อสงสัยว่าผู้ค้ำประกันซึ่งเป็นผู้ที่เสียในมูลหนี้จึงต้องตีความไปในทางที่เป็นคุณแก่ผู้ค้ำประกัน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่  15221/2551